Op weg naar onze kindjes....

Vandaag is het zover. Ons dossier wordt vandaag opgehaald en gaat op weg naar Hongarije. De contact persoon van de NAS, Marti neemt het vandaag mee en zal het op korte termijn afgeven bij de centrale autoriteiten in Hongarije, dan zijn we officieel adoptiezwanger. Een exacte datum dat het wordt afgeven geven ze helaas niet, dus gaan maar gewoon uit van zwangerschapsweek 1....hopelijk vliegt Marti dus nog deze week naar Hongarije 

Helaas weet je niet hoe lang deze "zwangerschap" duurt.... weer zo'n moment dat je een glazen bol zou willen hebben. Buiten het feit dat je natuurlijk ongeduldig bent, maar ook een stuk nieuwsgierigheid. Krijgen we 1 of 2 kindjes toegewezen, jongen, meisje, hoe oud zijn ze en hoe zouden hun namen zijn???
Het is en blijft spannend. Je fantaseert inmiddels wel weer over het moment dat je hét telefoontje krijgt. Wat zou ik dan aan het doen zijn, wie bellen ze? Boudewijn of mij? Kun je op dat moment het nummer van elkaar nog intoetsen op je telefoon om het grote nieuws te vertellen ( wat mij dus eigenlijk het minst leuke lijkt, liefst wil je elkaar om  de nek vliegen van blijdschap, maar grote kans dat we beiden op ons werk zijn )
Wat zijn de emoties die er bij komen kijken en hoe gaan we het onze familie vertellen? 

Maar goed je kunt fantaseren wat je wilt, we weten als geen ander dat het vaak toch anders loopt als verwacht.
We merken dat diegene in onze omgeving die het weten ook met ons meeleven, zo kregen we een lief kaartje van vrienden die wisten dat ons dossier deze week "op weg naar onze kindjes" gaat. 

Afgelopen weekend toen ik een nachtje weg was met mijn zus was het onderwerp meer dan eens de adoptie en alles wat er mee te maken heeft. Samen fantaseren en discussiëren over opvoeden en zo.... Vooral bij de Primark die ik echt vreselijk vind, moest ik toch wel aan mijn zus toegeven (toen ze haar hele mandje had volgestopt met kinderkleren) dat ze best leuke kleren hebben en ik dus toch waarschijnlijk net als velen daar af en toe te vinden zal zijn....
Vanaf komende week is elke afgeschermd telefoontje op onze mobiele er eentje waar ons hart sneller van gaat kloppen....
Gisteren ook de bevestiging gekregen dat we mogen deelnemen aan de informatie bijeenkomt in november van de adoptiestichting "Een goede start". Een avond die ingaat op de beginperiode als we onze kindjes gaan ontmoeten en de periode die volgt. We hebben er super veel zin in. Met een beetje, wellicht hele hele positieve gedachte en fantasie hebben we dan met heel heel veel geluk wel al het telefoontje gehad en komt die bijeenkomst als geroepen... (Hardop dromen mag toch??)




Reacties

Anoniem zei…
Ik hoop ook echt dat jullie snel een telefoontje krijgen met het goede nieuws! Ik zal duimen!
Liefs Jessie
Anoniem zei…
Ik krijg gewoon kippenvel bij het lezen van jullie bericht. Weer een stapje dichterbij en soms nog zo ver weg. Succes met wachten.
Alle kleren die ik dit weekend gekocht heb komen als het Lars te klein is naar jullie toe.

Populaire posts van deze blog

Toeter. Onze minicamper in wording…

Klaar voor de keuring!

Het echte werk kan beginnen.