Adoptiedip

Soms heb je zo'n moment dat je het gewoon even niet meer ziet zitten. Alsof je een marathon loopt en niet meer op je benen kunt staan, maar je moet en je zal de finish bereiken.

Zo voel ik me nu gewoon even. Al meer als 10 jaar hebben we een kinderwens en er alles aan gedaan om die wens te laten uitkomen. Nu weten we wel dat ze gaan komen maar wanneer? 

De feestdagen komen er weer aan, Sinterklaas en kerst. Een periode dat ik het altijd moeilijk heb, want de afgelopen 2 jaar riepen we steeds "volgend jaar zijn ze er bij" Helaas we weten nog niks en hét telefoontje zal nog maanden duren waarschijnlijk.

Een flinke emotionele dip op dit moment. Dan is er toch die ene allerbelangrijkste persoon in mijn leven, mijn lieve Boudewijn. Een knuffel, troosten, een zoen of en luisterend oor. Hij is er altijd voor me en daar ben ik dankbaar voor.
Een lekker etentje bij de Griek met een leuke verrassing. Hij heeft echt begrepen hoe ik me voel en weet nu een grote lach en twinkelende ogen bij me te zien. Gewoon er klein gebaar, maar met grote liefde. Ik denk dat ik wel weer tegen aan kan, mijn adoptiedip snel vergeten......

Reacties

Anoniem zei…
Heel veel respect voor jullie... Denk dat heel veel koppels jullie dit niet nadoen..! Ik duim heel hard dat HET telefoontje snel mag volgen..! Liefs Nadja

Populaire posts van deze blog

Toeter. Onze minicamper in wording…

Klaar voor de keuring!

Het echte werk kan beginnen.