Met open armen 2


Vandaag de eerste aflevering van het programma "Met open armen".
Na de naailes snel naar huis om het toch nog te kijken op de late avond.  We hadden al voorstukjes gezien en een intervieuw met de ouders uit eerste aflevering, maar zijn benieuwd naar de manier hoe de procedure wordt neergezet.

Mooi programma, af en toe ook wel even natte ogen, want je weet dat de emoties die de ouders laten zien ook onze emoties tzt zullen zijn.
Je kinderen een week bij je hebben en dan afscheid nemen voor 5 maanden pffff....wat zijn we toch blij dat we voor Slowakije hebben gekozen en we onze kindjes meteen mogen meenemen.

Toch jammer dat veel ouders zich niet aan de richtliijnen houden die je in de cursus meekrijgt. Zag je reactie en gezichtjes van de kindjes toen ze op Schiphol aankwamen en daar een aankomst comitee stond van alle familie en vrienden? Arme meisjes, vonden het zóóó zielig! Snap dat je kindjes aan familie wilt tonen, maar kom dan eerst even op het gemak thuis aan, niet op de ze manier. Het is niet voor niks dat ze dat aangeven op de cursus die adoptie ouders krijgen, die kinderen weten al niet wat hun allemaal ovekomt, kom toch eerst eens even samen thuis op het gemak. Moge duidelijk zijn dat dat bij ons ook niet gaat gebeuren. Rustig thuiskomen en dan mag familie wel even een kort bezoekje brengen, maar ook echt niet allemaal tegenlijk.

Mooi programma,maar toch zoals we verwachtten wordt het toch wel rooskleurig neergezet. Er wordt totaal niet geproken hoe een adoptieprocedure verloopt. Alsof je echt zo maar kunt adopteren. Geen woord over zware gesprekken en vergunninghouders. Het verdriet en tegenslagen die je meemaakt in zo'n procedure en de teleurstelllingen die je meemaakt.

 Deze mensen hebben 10 jaar moeten wachten, waardom? Dat zijn dan toch zaken die je zelf als je er midden inzit wel kunt begrijpen, een buitenstaander totaal niet
Ik denk dat veel mensen na dit programma zoiets hebben dat ze ook wel zouden willen adopteren. Nou ik denk dat als ze alles weten veel mensen zich bedenken. Niet voor niks dat adoptie ouders is afgenomen met 75%.

Maar al met al, volgende week zitten we weer voor de tv! 
Inmiddels is echt alles klaar voor onze kindjes, deze week nig iets leuks genaaid voor als ze thuis komen op te hangen. Nu nog dat ene telefoontje. Hopelijk nog vooor de kerst van dit jaar...







Reacties

Anoniem zei…
je hebt het alleen over het lange vreselijke wachten van de adoptie-ouders. Ooit wel eens gedacht aan het leed van de afstandsmoeders/ ouders, broertjes en zusjes en de pijn bij het adoptiekindje wat uit de eigen familie wordt gerukt, afgesneden van de moeder?? Daar hoor ik wens ouders maar zelden over...alleen hun lange weg. De weg van de kinderen en afstandsmoeders houdt nooit meer op
Natuurlijk sta je daar als wens ouder bij stil. De biologische ouders zullen waar mogelijk ook een belangrijke rol in onze opvoeding zijn. Daarom is het ook fijn dat we binnen Europa adopteren en we ieder gewenst moment in de auto kunnen stappen om naar Slowakije te kunnen gaan.

Maar met de gedachte dat de weeshuizen. Allemaal overvol zijn, vraag je je wel af voor de kinderen waarom adoptie zo lang moet duren en er zoveel kinderen in een weeshuis moeten opgroeien.

En dat afstandsmoeders verscheurd zijn van verdriet, daar staan wij zeker bij stil. Niemand kan zich denk ik een voorstelling maken hoe het is om je kinderen waar je van houdt ter adoptie aan te bieden. Een keuze waar je niet voor zou moeten staan. En dan te bedenken op zo'n korte afstand van huis, dat daar zo'n armoede is. En zijn zoveel zaken om over na te denken.

Maar dat neemt niet weg dat wij onze 2 kindjes met alle liefde van de wereld zullen opvoeden en een goede toekomst zullen geven en elke dag dat ze in het weeshuis zijn een dag te lang is.

Populaire posts van deze blog

Toeter. Onze minicamper in wording…

Klaar voor de keuring!

Het echte werk kan beginnen.