Update vanuit Nederland

Omdat ik weet dat ook via dit blog mensen ons volgen en niet via ons besloten blog, bij deze een update! 

Inmiddels zijn we alweer 2 weken in Nederland.

Na een aantal weken wennen en leren kennen in Hongarije zijn we 19 februari naar Budapest gegaan om de laatste formaliteiten te regelen. 

De weken in Hongarije waren intens. Ze waren mooi, emotioneel, bijzonder maar vaak ook heel zwaar. Voor ons, maar zeker ook voor de kinderen. 

Maar wat hebben we samen veel bereikt in die weken in Hongarije. We vertrokken als een gelukkig gezin en waren helemaal aan elkaar gewend, alsof het altijd al zo was.

Het was zwaar, niet alleen omwille van alles wat op ons en op de kinderen afkwam, maar met name ook door de enorme heimwee. De omgeving/gebied waar we verbleven was niet echt fijn en al helemaal niet in de winter. 

De komst van de crew van “Met open armen” voor de laatste opnames was zó enorm welkom! Eindelijk weer een mensen om ons heen waar we mee konden lachen, huilen en praten. Toen ook nog mijn zus was meegekomen als verassing, kon het helemaal niet meer stuk! Het was iets minder  als 24 uur dat ze er waren, maar goud waard!

De thuiskomst was fantastisch, wat een ontlading! Eindelijk onze lieve familie weer in de armen sluiten en laten kennis maken met onze lieve kids 

Onverwacht konden we ook  nog een dag eerder dan verwacht naar Nederland. 

We hebben gewoon echt midden in de wachtruimte van de ambassade een potje staan janken van blijdschap. 

Maar thuis is het ook even weer behoorlijk wennen. Je vertrok met 2en en komt met 4en thuis. Opeens staat je hele huis vol met kinderspeelgoed en opgeruimd huis, wat was dat ook alweer??? Alles wat zo gewoon was is opeens zo anders, zelfs het laten liggen van een pen op tafel denk je tegenwoordig over na.

De ontvangst was hartverwarmend, heel veel lieve berichtjes, kaartjes en kadootjes ontvangen, ook van mensen die ons persoonlijk niet kenen. Hoe bijzonder is dat. 

De taalontwikkeling is ongelooflijk! Wat gaat dat snel! Zo grappig als ze dan opeens weer een nieuwe zin of woord hebben onthouden en dat opeens roepen uit het niets.

We hebben inmiddels enorme stappen gezet, het is echt ongelooflijk. We hebben het zelfs aangedurfd carnaval samen te vieren. In Hongarije werd bijna dagelijks gedanst op carnavals muziek en verkleed...

We gingen met het idee al is het maar een uurtje, maar de kinderen hebben genoten. Mama wilde naar huis, Anne en Sjoerd nog niet....

De kinderen geven aan dat ze blij zijn hier te zijn en ze voelen zich ook enorm op hun gemak. Lijkt wel of ze rust hebben sinds de eerste dag dat we thuis zijn gekomen. Zelfs het slaap probleem van Anne is verdwenen!

Dus we kunnen niet meer zeggen dan dat het heel goed gaat met ons. Als gezin, maar vooral ook met de kinderen. 

Een perfect match!