Alweer....

Ieder jaar weer als we op vakantie zijn zeggen we tegen elkaar “volgend jaar als de kids er zijn...”

Maarja , 14 jaar later zijn ze er nog niet. 

Vanmorgen liep ik op de markt in Vallon Pont d’ Arc (Boudewijn was fietsen) en kwam ik weer het kraampje tegen met de heerlijke kruiden in alle kleuren en geuren én het kraampje met het houten speelgoed. Ik schreef vorig jaar rond deze tijd ook een blog met foto’s daarvan op deze website.

Dik een jaar geleden waren we nog onze documenten aan het verzamelen om ons dossier compleet te maken voor Hongarije. Inmiddels ligt het daar alweer 9 maanden. We hadden gehoopt inmiddels wel al gemached  te zijn maar helaas. 

Toch had ik vanmorgen een blij gevoel. Het voelt goed. Er komen veel positieve en bijzondere dingen op ons pad momenteel, dus hopelijk hoort dat telefoontje met het voorstel daar ook bij.

Vandaag ook taart. Voor mij heerlijke frambozen taart en voor Boudewijn zijn favoriet, een echte Eclaire met chocolade vulling. 

We hebben toch ook wel wat te vieren, Boudewijn heeft vlak voordat we weggingen, de baan gekregen die hij graag wilde en misschien ook wel gewoon om happiness te vieren, al het positieve dat op ons pad komt en we genieten momenteel enorm. Misschien wel dubbel en dwars omdat het zomaar eens écht de laatste vakantie met z’n tweetjes kan zijn en dat dit dan de laatste vakantie is dat we op deze manier onze vakantie invullen. 

Deze week al een mooie geocache gelopen, volgende week gaan we nog hoger de bergen in en zal het echt een dagtocht zijn. Iets dat je met jonge kinderen nog niet kunt doen. 

Zaterdag gaat Boudewijn meedoen aan een triatlon hier in de buurt, ben benieuwd!

Voor nu dus weer geen adoptie nieuws, maar laten we hopen dat de positiviteit bij ons blijft! Voor nu gaan we  lekker verder met genieten...(met gezellig de lampjes en kaarsjes aan en een glaasje rosé)